De introductie van het blikstatiegeld in Duitsland bracht het succesverhaal van de drankblik slechts een korte inzinking. Want in 2015 werd in dit land de grens van twee miljard verkochte blikjes gebroken. Maar hoe kan het recyclen van een drank eigenlijk in zijn werk gaan en is het hele proces milieuvriendelijk?
Vooral omdat de aluminium prijs steeds hoger wordt, het metaal waar de blikjes grotendeels van gemaakt worden, en dus wordt ook daarvoor de druk om te hergebruiken steeds groter.
Een kleine culturele geschiedenis van het drankblikje Het eerste gevulde drankblikje kwam op 24 januari 1935 in de VS op de markt. Die was, hoe kan het ook anders, gevuld met bier. Pas enige tijd later, in 1951, kwam het blik naar Duitsland. Sindsdien is de verpakking blijven evolueren. Eind jaren vijftig werd voor het eerst aluminium als materiaal gebruikt in plaats van blik. In de jaren tachtig was er onvrede over het blikje in kringen van milieuactivisten. Vooral de lage energie-efficiëntie en recyclebaarheid werden bekritiseerd. Sinds 2003 is er in Duitsland een blikstatiegeld. Dit verdreef aanvankelijk het drankblikje van de markt tot het in 2006 een opleving beleefde met de introductie van het uniforme statiegeldsysteem.
Het drankblik is al meer dan 80 jaar oud
Het onderzoeks- en ontwikkelingscentrum van Ball Packaging Europe onderzoekt momenteel mogelijke verbeteringen voor het blik in Bonn. Zo is daar bijvoorbeeld een hersluitbaar blikje uitgevonden. Ook zou het binnenkort mogelijk kunnen zijn dat het blikje van kleur verandert om aan te geven of de drank al koud is. Het blijft dus spannend over de ontwikkeling van het drankblikje.
Tien wetenswaardigheden over drankblikjes
- Een drankblikje is altijd 100% recyclebaar.
- Drie uur stroom voor de laptop bespaart één gerecycled blikje energie.
- Aluminium en blik kunnen keer op keer worden gerecycled met dezelfde kwaliteit.
- Recycling bespaart 95% energie in vergelijking met nieuwe productie.
- Elke kilo gerecycled aluminium bespaart 9 kg broeikasgassen. Wereldwijd worden elk uur 6,9 miljoen drankblikjes gerecycled.
- Een drankblikje is bestand tegen een druk tot 90 kg.
- Van 670 blikjes frisdrank kan een nieuwe fiets gemaakt worden.
- Het blikje is de enige drankverpakking die absoluut lekvrij is.
- De drankblikjes die elk jaar over de hele wereld worden gemaakt, kunnen 75 keer van de aarde naar de maan worden gestapeld.
Hoe kan recycling in zijn werk gaan? – De weg van een blikje
Blikken zijn gemaakt van blik en aluminium. Beide kunnen opnieuw worden gebruikt in het recyclingproces. Het recyclingproces van blikjes duurt niet lang: het duurt slechts ongeveer 60 dagen van het gebruikte naar het nieuwe blikje. Als de consument het blik naar de statiegeldautomaat heeft gebracht, belandt het in de sorteerinrichtingen van de recyclingbedrijven. Daar wordt het gescheiden van ander verpakkingsafval, zoals PET-flessen (zie ook ons artikel “Van fles tot fleecetrui – weggooien van PET-flessen”).
Scheiding gebeurt door middel van een magneet of wervelstroomknipper.
Het blikschroot wordt geperst en omgesmolten. Tijdens dit proces oxideert het aluminium. Vernis, verf en andere additieven verbranden in het proces en ruw staal wordt uit het blik geproduceerd. Verzamel blikken omwille van het milieu en voeg toe aan recycling Nu gaat het verder naar de staalfabriek, waar van het ruwe staal zogenaamde platen worden gemaakt. Deze worden uitgerold tot flinterdunne zwarte plaat en verder verwerkt tot blik. Het blik wordt op rollen gewikkeld en teruggevoerd naar de drankblikfabrieken. Daar kan dan een nieuw blik worden aangemaakt.